Yoni is weer thuis!
Uiteindelijk is de medicatie aangeslagen en het gaat goed met haar.
Ze eet niet maar ze vreet!
Haar gezicht wordt wel wat boller van de prednison, maar dat gaat er straks wel weer af.
De vermoeidheid speelt haar wel parten en dat is iets waar ze mee zal moeten leren omgaan.
Dat valt niet mee voor een 16 jarige, die willen zo veel ;-)
Na de meivakantie gaat ze ook weer naar school en zal ze haar gewone leventje weer moeten gaan oppakken.
Ik heb er het volste vertrouwen in!

Vandaag weer een tegenvaller. De ontstekingswaarden in het bloed zijn weer verhoogd, ik had het al aan haar gezicht gezien, ze voelt zich helemaal niet lekker! Ze ziet weer zo pips........... Daarbij komt ook nog eens dat ze ziek wordt van de medicatie dus dat aansterken wil zo ook niet echt lukken!! We houden moed, maar soms zakt die moed wel even erg diep..........

Yoni belde net vanuit het ziekenhuis, het infuus mag eraf! Dat wil zeggen het vocht, het naaldje blijft er nog in want ze spuiten 1 x per dag prednison in. Maar het blijft goed nieuws. Ook mogen wij avondeten van thuis meebrengen dat ze daar dan opwarmen. Ze moet echt nog aansterken en ze heeft geluk, gister aten wij spaghetti! Die gaat dus straks mee ;-) Nog niet alle uitslagen zijn binnen maar waarschijnlijk heeft ze de ziekte van crohn. Haar gehele dikke darm is ontstoken, vandaar ook de prednison. Toch wel even schrikken want met deze ziekte moet je dus leren leven. Genezing is er niet, behandeling wel. Nu eerst maar eens aansterken en die ontsteking bedwingen!